|
ΕΚΘΕΣΗ
με εικαστικές
εγκαταστάσεις βιντεοτέχνης (video
art installations),
στοιχεία ψηφιακής ζωγραφικής, digital
art, sound
art και performance
ΑΦΗΓΗΜΑ
– ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ
Χρήστος Προσύλης
Από Πέμπτη 30 Ιανουαρίου έως
Κυριακή 9 Φεβρουαρίου
στο
Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης.
Ώρες
Λειτουργίας Έκθεσης: Καθημερινά 18.00-22.00
Στο
Foyer
2ου
ορόφου του Ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης.
Εγκαίνια
Έκθεσης: Δευτέρα 3 Φεβρουαρίου, ώρα 18:00-20:00
Είσοδος Ελεύθερη
----------------------------------------------------
Κριτικό Σημείωμα από τον
Εμμανουήλ Μαυρομμάτη,
Ομότιμο Καθηγητή
Ιστορίας Τέχνης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Διαβάστε την κριτική εδώ:
>>> Η
αντιμετωπικότητα στην εργασία του Χρήστου Προσύλη
----------------------------------------------------
Στο Ίδρυμα
Μιχάλης Κακογιάννης,
η
Art Appel
Gallery παρουσιάζει την ατομική
έκθεση με τίτλο, “Αφήγημα Ιφιγένεια” (Ifigenia Narrative) του εικαστικού
και σκηνοθέτη Χρήστου Προσύλη, με εικαστικές εγκαταστάσεις
βιντεοτέχνης (video art
installations), στοιχεία ψηφιακής ζωγραφικής,
digital art,
sound art και
performance.
Το νέο
art project
“Αφήγημα Ιφιγένεια” είναι εμπνευσμένο από τη μεταφυσική του μύθου
της Ιφιγένειας όπως περιγράφεται στις αρχαίες Ελληνικές τραγωδίες και
στα Κύκλια έπη. Ο Χρήστος Προσύλης μετατρέπει το φουαγέ του δευτέρου
ορόφου του Ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης σε τέμνον σημείο ανάμεσα στην
καθημερινή ζωή και τον ψηφιακό κόσμο μιας εγκατάστασης βιντεοτέχνης.
Οι θεατές, γίνονται έτσι μέρος του έργου κάθε φορά που απολύτως
φυσικά διαβαίνουν το χώρο, για τη μετάβασή τους από τον καθημερινό κόσμο
στο “θέατρον”.
Το έργο
λειτουργεί με αυτόν τον τρόπο, ως ενδιάμεσος σταθμός, σαν χωρικό και
χρονικό σχόλιο της μεταφυσικής στιγμής της Θεϊκής παρέμβασης, που
αντικαθιστά πριν τη θυσία της την Ιφιγένεια, με ένα ελάφι. Εκεί όπου η
ερμηνεία του οιωνού από τον ιερέα, είναι ότι τελικά η θυσία δεν
χρειαζόταν.
Εκεί ακριβώς
λοιπόν, το έργο με τη συμμετοχή του κοινού, μεταφέρει αλληγορικά το
μύθο στην σημερινή καθημερινή ζωή. Στις στιγμές που “πρέπει” να
“θυσιάσουμε” τον άνθρωπο μέσα μας, με την ελπίδα ότι έτσι “θα φέρουμε νέο
αέρα” για την ανάσχεση της “άπνοιας” στη ζωή μας.
Κατά τη
μετάβαση μέσα από την εγκατάσταση βιντεοτέχνης “Αφήγημα Ιφιγένεια”,
από το φυσικό εξωτερικό κόσμο στο “θέατρον”, ο θεατής έχει στιγμιαία
την ευκαιρία να παρατηρήσει τον εαυτό του σαν σκιά και εικόνα μαζί
μέσα στο έργο βιντεοτέχνης, να αφουγκραστεί τον χώρο και τον χρόνο, να
ατενίσει τη σκιά του εαυτού του μέσα στο χωροχρονικό συνεχές του έργου,
και να αναλογιστεί το δικό του Αφήγημα σαν σύγχρονη Ιφιγένεια.
|
